maandag 11 december 2006
zaterdag 9 december 2006
Eerste stapjes van een blogbaby
Ik moet hier eerst nog wat wennen: zo'n eerste blog maken is voor bloggers en ik kan mezelf op z'n minst een leek noemen en bovendien moet ik dit blogprogrammaatje nog helemaal verkennen.
Ik heb misschien wel het een en het ander te vertellen maar moet nog wat uitzoeken welke 5 man met een paardenkop dat überhaupt ene moer interesseert. Ik heb al menige blog bezocht en je komt nogal wat irrelevante nonsens tegen. Die valkuil wil ik vermijden maar vergeef me als ik daar niet helemaal in slaag.
Ik zou het uitermate leuk en interessant vinden als dit blog een beetje als klankbord kan dienen voor degenen die zich, zoals ik, geroepen voelen om op een min of meer interactieve manier wat zever en misschien ook ernstiger dingen op het web te publiceren want zo werkt dit toch eigenlijk?
Omdat ik rustig de tijd wil nemen om mijn frustraties over vanalles en nog wat (en vooral over het Kafkaiaanse Bananenland Belgïe en zijn verzuurde inboorlingen) te spuien, hoop ik vooral dat de broodnodige inspiratie daarvoor bij wijlen spontaan zal opborrelen en dat ik daar ook snel gebruik van zal kunnen maken om dit blog een beetje leuk, interessant, zelfs anarchistisch (ach, wat hou ik toch van dat woord!) en liefst af en toe wat absurd te maken.
Er zit trouwens een kereltje in ieders hoofd -ik noem mijn kereltje Geraarke- die constant van de ene hersencel naar de andere moet hollen wanneer onze hersenen bepaalde inspannigen hoeven te doen.
Je kan Geraarke nog het best vergelijken met een bibliothecaris die, voor elk van ons, in een, bij sommigen héél kleine en bij anderen dan weer héél grote bibliotheek (zoek uit wat bij u past...) de taak heeft het juiste boek te vinden met daarin de juiste bladzijde, wanneer we over iets aan 't nadenken zijn.
Soms, wanneer we hem bijvoorbeeld om de naam vragen van een popgroep, die we wel ergens weten maar die ons niet onmiddellijk te binnen schiet bij het horen van een nummer op de radio, is ons kereltje zijn oriëntatie wat kwijt en kan je hem beter even met rust laten: mijn Geraarke heeft trouwens ergens in mijn hoofd en in mijn verbeelding een slaapzetel waar hij van mij zonder probleem in zo'n situatie even mag uitblazen.
Maar niet te lang rusten, hé vriend, oh nee, ik wil de naam van die popgroep zo snel mogelijk weten, hoewel het hier, voor hem misschien, schijnbaar over zo'n bagatel gaat dat hij eraan denkt om loonsverhoging te vragen. Maar wanneer je hem even laat rusten, heeft hij dikwijls even later op een meestal totaal onbewaakt moment de juiste bladzijde gevonden...
Genoeg gepalaverd over Geraarke, en de andere bullshit is voor later, wordt vervolgd!
Ik heb misschien wel het een en het ander te vertellen maar moet nog wat uitzoeken welke 5 man met een paardenkop dat überhaupt ene moer interesseert. Ik heb al menige blog bezocht en je komt nogal wat irrelevante nonsens tegen. Die valkuil wil ik vermijden maar vergeef me als ik daar niet helemaal in slaag.
Ik zou het uitermate leuk en interessant vinden als dit blog een beetje als klankbord kan dienen voor degenen die zich, zoals ik, geroepen voelen om op een min of meer interactieve manier wat zever en misschien ook ernstiger dingen op het web te publiceren want zo werkt dit toch eigenlijk?
Omdat ik rustig de tijd wil nemen om mijn frustraties over vanalles en nog wat (en vooral over het Kafkaiaanse Bananenland Belgïe en zijn verzuurde inboorlingen) te spuien, hoop ik vooral dat de broodnodige inspiratie daarvoor bij wijlen spontaan zal opborrelen en dat ik daar ook snel gebruik van zal kunnen maken om dit blog een beetje leuk, interessant, zelfs anarchistisch (ach, wat hou ik toch van dat woord!) en liefst af en toe wat absurd te maken.
Er zit trouwens een kereltje in ieders hoofd -ik noem mijn kereltje Geraarke- die constant van de ene hersencel naar de andere moet hollen wanneer onze hersenen bepaalde inspannigen hoeven te doen.
Je kan Geraarke nog het best vergelijken met een bibliothecaris die, voor elk van ons, in een, bij sommigen héél kleine en bij anderen dan weer héél grote bibliotheek (zoek uit wat bij u past...) de taak heeft het juiste boek te vinden met daarin de juiste bladzijde, wanneer we over iets aan 't nadenken zijn.
Soms, wanneer we hem bijvoorbeeld om de naam vragen van een popgroep, die we wel ergens weten maar die ons niet onmiddellijk te binnen schiet bij het horen van een nummer op de radio, is ons kereltje zijn oriëntatie wat kwijt en kan je hem beter even met rust laten: mijn Geraarke heeft trouwens ergens in mijn hoofd en in mijn verbeelding een slaapzetel waar hij van mij zonder probleem in zo'n situatie even mag uitblazen.
Maar niet te lang rusten, hé vriend, oh nee, ik wil de naam van die popgroep zo snel mogelijk weten, hoewel het hier, voor hem misschien, schijnbaar over zo'n bagatel gaat dat hij eraan denkt om loonsverhoging te vragen. Maar wanneer je hem even laat rusten, heeft hij dikwijls even later op een meestal totaal onbewaakt moment de juiste bladzijde gevonden...
Genoeg gepalaverd over Geraarke, en de andere bullshit is voor later, wordt vervolgd!
vrijdag 8 december 2006
Gewoon toevallig op een ander blog gevonden, waarvoor extreme dank, maar ik vind het bangelijk hoe ik mezelf hierin herken, shit!
Heb jij ook A.A.A.D.D. ?
Age Activated Attention Deficit Disorder
Dit zijn de symptomen:
Je beslist om de auto te wassen, je vertrekt richting auto en
ziet de post op tafel liggen.
OK, je gaat de auto wassen, maar eerst toch even de post
doorbladeren.
Je legt je autosleutels op je bureau, filtert de reclamefoldertjes uit de
hoop post en ziet dat de vuilnisbak vol zit.
Dus leg je de rest van de post, waaronder enkele rekeningen, op
je bureau en zet de vuilnisbak buiten.
Of nee, toch eerst nog vlug de rekeningen betalen.
Waar liggen die overschrijvingsformulieren alweer? Oeps, je hebt er nog
maar één. De reserveformulieren in de kast boven.
Ah.., daar staat je cola nog.
Eerst die extra overschrijvingsformulieren zoeken.
Maar wel eerst die cola wat verder van de computer zetten want straks stoot
je hem nog omver en dan mors je op je toetsenbord.
Weet je wat, je zet hem gewoon in de koelkast, dan blijft hij
fris.
Je gaat naar de keuken en bemerkt dat je plantjes er nogal droog
bij staan, die hebben dringend water nodig!
Je zet de cola op het aanrecht en hola, daar ligt je zonnebril!
Die zocht je al de hele morgen. Je legt die eerst maar even weg voor je
het weer vergeet.
Je vult het gietertje met water en vertrekt naar de bloempotten.
Aaaargh! Iemand heeft de afstandsbediening van de TV in de keuken laten
liggen! Als we vanavond TV willen kijken, zullen we er nooit aan denken om
in de keuken te kijken, dus leg je de afstandsbediening beter direct in de
woonkamer.
Je giet wat water in de bloempotten en morst op de vloer, gooit de
afstandsbediening op een kussen in de stoel en je gaat terug naar de
hal.Waar was je nu ook al weer mee bezig?
Aan het einde van de dag: De auto is niet gewassen, de rekeningen zijn niet
betaald, de cola staat op het aanrecht, de bloemen kregen te weinig water,
je hebt nog steeds 1 overschrijvingsformulier en je vindt je autosleutels
niet meer...
Je probeert te ontdekken hoe het komt dat er vandaag niets is
gebeurd.
Daar begrijp je echt niets van, je was de hele dag druk bezig!!!
Je bent je ervan bewust dat je een ernstig probleem hebt en moet
dringend professionele hulp vinden, maar eerst even je e-mail checken...
En dan zie je dit bericht, je slaakt een zucht van herkenning.
Het heeft dus een naam!
Heb jij ook A.A.A.D.D. ?
Age Activated Attention Deficit Disorder
Dit zijn de symptomen:
Je beslist om de auto te wassen, je vertrekt richting auto en
ziet de post op tafel liggen.
OK, je gaat de auto wassen, maar eerst toch even de post
doorbladeren.
Je legt je autosleutels op je bureau, filtert de reclamefoldertjes uit de
hoop post en ziet dat de vuilnisbak vol zit.
Dus leg je de rest van de post, waaronder enkele rekeningen, op
je bureau en zet de vuilnisbak buiten.
Of nee, toch eerst nog vlug de rekeningen betalen.
Waar liggen die overschrijvingsformulieren alweer? Oeps, je hebt er nog
maar één. De reserveformulieren in de kast boven.
Ah.., daar staat je cola nog.
Eerst die extra overschrijvingsformulieren zoeken.
Maar wel eerst die cola wat verder van de computer zetten want straks stoot
je hem nog omver en dan mors je op je toetsenbord.
Weet je wat, je zet hem gewoon in de koelkast, dan blijft hij
fris.
Je gaat naar de keuken en bemerkt dat je plantjes er nogal droog
bij staan, die hebben dringend water nodig!
Je zet de cola op het aanrecht en hola, daar ligt je zonnebril!
Die zocht je al de hele morgen. Je legt die eerst maar even weg voor je
het weer vergeet.
Je vult het gietertje met water en vertrekt naar de bloempotten.
Aaaargh! Iemand heeft de afstandsbediening van de TV in de keuken laten
liggen! Als we vanavond TV willen kijken, zullen we er nooit aan denken om
in de keuken te kijken, dus leg je de afstandsbediening beter direct in de
woonkamer.
Je giet wat water in de bloempotten en morst op de vloer, gooit de
afstandsbediening op een kussen in de stoel en je gaat terug naar de
hal.Waar was je nu ook al weer mee bezig?
Aan het einde van de dag: De auto is niet gewassen, de rekeningen zijn niet
betaald, de cola staat op het aanrecht, de bloemen kregen te weinig water,
je hebt nog steeds 1 overschrijvingsformulier en je vindt je autosleutels
niet meer...
Je probeert te ontdekken hoe het komt dat er vandaag niets is
gebeurd.
Daar begrijp je echt niets van, je was de hele dag druk bezig!!!
Je bent je ervan bewust dat je een ernstig probleem hebt en moet
dringend professionele hulp vinden, maar eerst even je e-mail checken...
En dan zie je dit bericht, je slaakt een zucht van herkenning.
Het heeft dus een naam!
Abonneren op:
Posts (Atom)