zaterdag 9 december 2006

Eerste stapjes van een blogbaby

Ik moet hier eerst nog wat wennen: zo'n eerste blog maken is voor bloggers en ik kan mezelf op z'n minst een leek noemen en bovendien moet ik dit blogprogrammaatje nog helemaal verkennen.

Ik heb misschien wel het een en het ander te vertellen maar moet nog wat uitzoeken welke 5 man met een paardenkop dat überhaupt ene moer interesseert. Ik heb al menige blog bezocht en je komt nogal wat irrelevante nonsens tegen. Die valkuil wil ik vermijden maar vergeef me als ik daar niet helemaal in slaag.

Ik zou het uitermate leuk en interessant vinden als dit blog een beetje als klankbord kan dienen voor degenen die zich, zoals ik, geroepen voelen om op een min of meer interactieve manier wat zever en misschien ook ernstiger dingen op het web te publiceren want zo werkt dit toch eigenlijk?

Omdat ik rustig de tijd wil nemen om mijn frustraties over vanalles en nog wat (en vooral over het Kafkaiaanse Bananenland Belgïe en zijn verzuurde inboorlingen) te spuien, hoop ik vooral dat de broodnodige inspiratie daarvoor bij wijlen spontaan zal opborrelen en dat ik daar ook snel gebruik van zal kunnen maken om dit blog een beetje leuk, interessant, zelfs anarchistisch (ach, wat hou ik toch van dat woord!) en liefst af en toe wat absurd te maken.

Er zit trouwens een kereltje in ieders hoofd -ik noem mijn kereltje Geraarke- die constant van de ene hersencel naar de andere moet hollen wanneer onze hersenen bepaalde inspannigen hoeven te doen.
Je kan Geraarke nog het best vergelijken met een bibliothecaris die, voor elk van ons, in een, bij sommigen héél kleine en bij anderen dan weer héél grote bibliotheek (zoek uit wat bij u past...) de taak heeft het juiste boek te vinden met daarin de juiste bladzijde, wanneer we over iets aan 't nadenken zijn.
Soms, wanneer we hem bijvoorbeeld om de naam vragen van een popgroep, die we wel ergens weten maar die ons niet onmiddellijk te binnen schiet bij het horen van een nummer op de radio, is ons kereltje zijn oriëntatie wat kwijt en kan je hem beter even met rust laten: mijn Geraarke heeft trouwens ergens in mijn hoofd en in mijn verbeelding een slaapzetel waar hij van mij zonder probleem in zo'n situatie even mag uitblazen.
Maar niet te lang rusten, hé vriend, oh nee, ik wil de naam van die popgroep zo snel mogelijk weten, hoewel het hier, voor hem misschien, schijnbaar over zo'n bagatel gaat dat hij eraan denkt om loonsverhoging te vragen. Maar wanneer je hem even laat rusten, heeft hij dikwijls even later op een meestal totaal onbewaakt moment de juiste bladzijde gevonden...

Genoeg gepalaverd over Geraarke, en de andere bullshit is voor later, wordt vervolgd!

1 opmerking:

Anoniem zei

Mijn eerste commentaar! Nu al,en ik heb dit blog nog maar een paar uur geleden opgezet,ongelooflijk! Dit loopt lekker en dit had ik helemaal niet zo snel verwacht. Wie is deze milde verzender van commentaar? Shit, ikzelf! Get a life, looser!